اشتباه با گناه تفاوت دارد انسان اگرگناه کند دوست دارد پاک کند چه کوچک باشد چه بزرگ وگناه نکردن محال است توبه تعطیل میشه واین امکان پذیرنیست

اما خطا لازمه رشد و یادگیری است و نیاز به پاک کردن و بازگشت به عقب ندارد شیخ بهائی تصور می کرد که علمش را آموزش بدهد خطااست ای کاش اوخطاکرده بود و خطانکردنش خسران بود واین دیگر قابل جبران نیست وخسارتش بی نهایت است

شهید والامقام ومصلح بزرگ اجتماعی شهید دکترعلی شریعتی وصیت میکند شهید سیدمحمدحسینی بهشتی کتابهایش را تصحیح کند وخطاهایش را بگیرد اما شهید بهشتی درجواب دانشمندفرهیخته محمدرضا حکیمی می نویسد کتاب های شهید شریعتی نباید اصلاح شود شاید آینده ثابت کرد که حرف های او صحیح بوده است

امروزه متحجرین تمام همت خود را بکار گرفته اند تا اثار شهید شریعتی را حذف کنند وصدای او را بخاطر برخی اشتباهاتش خاموش کنند اما نسل دختران و پسران خمینی با درج آثار شهیدشریعتی در وبلاگهای خود این آرزوی متحجرین را تبدیل به یاس کرده اند و متحجرین را عصبانی نموده اند تا با این عصبانیت دق کنند و از این عصبانیت انشاالله بمیرند

اشتباه کردن شجاعت می خواهد انسان جسور می خواهد اگر بشر اشتباه نکند می میرد رشد نمی کند پیشرفت نمی کند و همیشه عقب مانده است اشتباه نکردن سبب فقر اقتصادی و غرق شدن درمنجلاب تحجر و دگم اندیشی است آنان که املانمی نویسند اشتباه هم نمی کنند اما هیچ وقت رشد هم نمی کنند همیشه بی سواد و بی هنر و بی فن و تکنیک می مانند درجهل مرکب ابدالدهر می مانند و فخر هم می فروشند و این فخرشان  عین ظلم است ظالمین نمی گذارند جامعه ها رشد کنند

پس ظلم گناه است و با اشتباه فرق دارد